MENDERES’İN KAYNAĞI’NDAN------------RAİF ÖZTÜRK

Yunus’u Bilmek, Yunusca Sevmek

Milletimizin kültür tarihi içinde hem insanlığa, hem de milletimize düşünceleri ve davranışları ile örnek olmuş, yol göstermiş zirve isimler vardır. İnsanlık âlemi ve dünya düşünce sistemine yön veren ve dünya milletlerince kabul gören bu zirve isimlerden birisi de, Anadolu ikliminde yeşeren Yunus Emre’dir. İşte bu cümleden olmak üzere Yunus Emre’nin vefatının 700.yılı münasebetiyle UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü) 2021 yılını Yunus Emre yılı ilan etmiştir.

Anadolu Kültür İkliminden kaynağını alıp, halkımızın konuşma dili, güzel Türkçemizle dünyaya dalga dalga dayılan Yunus’un sevgi dilinin verdiği mesajlara Türk dünyası ve insanlık âlemi bugün her zamandan daha çok muhtaçtır. Gönül gözü ve temiz diliyle beklentisiz, samimiyetle Allah’a bağlanan Yunus’un yeterince kıymetini bildiğimiz ve model aldığımız söylenemez. Yunus; samimi inancı, saf ve duru Anadolu Türkçesi ve Ahmet Yesevi ile başlayan sevgi kültürü ile model seçilecek bir düşünürdür. O’nun “ Ben gelmedim dava için, Benim işim sevgi işi” diyen anlayışı; 13. Yüzyılda Anadolu’da birleştirici bir ruh yaratmıştır. Bu günde başta yeni yetişen çocuklarımız olmak üzere, tüm millet olarak bu sevgi diline ve bu birleştirici ruha büyük ihtiyacımız vardır. Bu bakımdan UNESCO’nun bu hayırlı girişiminden hareketle Ülkemizde “Yunus Emre Yılı ve Yunus Emre’nin Dili” çerçevesinde başlatılan etkinliklerin sayısının artırılması yararlı olacaktır.

Bu çerçevede Yunus’un sevgi eksenli, saf ve temiz şiir diline meftun yurttaş olarak ben de hissiyatımı şiirle dile getirmek ve 700 yıl öncesinden bize, hoşgörü, huzur ve sevgi dilini uzatan; Hakk’ı, hakikati gösteren büyük ustaya rahmetler diliyorum. Ruhu şad, mekânı cennet olsun. 12.06.2021

TÜRK-İSLÂM BAĞININ GÜLÜYDÜ YUNUS…

Tük-İslâm aşkının ve rahmetinin,

Anadolu kolu, seliydi Yunus…

Horasan ehlinin, pek çok Velînin,

“Allah” diye coşan diliydi Yunus…

Taptuk Emre Dergâhı’ndan feyz aldı,

Hamdı, pişti erenlere dost oldu,

Ölüm kapısında gerçeği buldu,

Birlik ağacının dalıydı Yunus..

Hikmet alan, hikmet veren erendi,

Her zerrede yaratanı görendi,

Dostluk tohumundan sevgi derendi,

Gönül evlerinin yoluydu Yunus…

Ayrı düşmüş garip, Hüdâ’dan, yârdan,

Arınmıştı kalbi kibirden, kirden,

Her düşü, her fikri temizdi kardan,

Evrende barışın yeliydi Yunus…

Aşk oduyla yanan insan arardı,

Dostlarında erdem, iman arardı,

Dünyaya hoş bakan yâran arardı,

Tanrı’nın inanmış kuluydu Yunus..

Toprak gönüllüydü, gözü tok idi,

Ayrılıktan gayrı derdi yok idi,

Sevdası, inancı, yolu tek idi,

Hakk’ın bir tecelli hâliydi Yunus..

Sevgi çiçeğiydi “Hu” diyen güldü,

Arı, duru Türkçe ağzında baldı,

Savaşı barışa çeviren dildi,

Adaletin şaşmaz koluydu Yunus…

İlim gözü açık, irfan ehliydi,

Ne demişse her sözünde haklıydı,

Şiirinde bin bir hikmet saklıydı,

Ahmet Yesevî’nin eliydi Yunus…

Allah aşkı ile yaşadı yandı,

Birlik şerbetini içerek kandı,

Her zaman yaratan Allah’ı andı,

İmânın, ihlâsın il’iydi Yunus…

Ozan Baybars, Yunus bizden bir erdi,

Sevgi, barış diye; hep mesaj verdi,

Hoşgörü dilini İslâm’da gördü,

Türk-İslâm bağının gülüydü Yunus…

Raif ÖZTÜRK

(Ozan Baybars)