HİÇ MİYİM?
Ey tarih söyle nerde Türk’ü yoğuran iman,
İntikam mı alıyor bizden bu kahpe zaman,
Durmadan başımıza yağıyor bitmez belâ,
Silkinmez Elh-i İslâm derin uykudan hâlâ,
Köküm yok mu, ne diye ayrı düştü kollarım…
Beş bin yıllık mâzime neden çıkmaz yollarım…
Şereftir benim için, elbette Osmanlıyım,
Tiyanşan dağlarında devletliyim hanlıyım,
Dinleyin Malazgirt’te Oğuz’un gür sesi var,
Çaldıran’da Mohaç’ta Bilge Han nefesi var,
Osmanlıdan öncesi neyim, kimim, hiç miyim?
Adım yok, Andım yasak; söyleyin ben p.. miyim?
On altı altın devlet bir zincirin halkası,
Milleti yüceltmekti her birinin davası,
Nerde şimdi o irfan, nerde o kutlu hevâ,
Bir şeyler oldu bize, yok kimsede bir vefâ,
Heyhat!.. Şanlı tarihin yoksa son demi miyim?
Her yandan yaralanmış su alan gemi miyim?
Kim saracak söyleyin kanayan bu yarayı?
Fezâda gezenlerle kim kapatır arayı?
Kıraç çöllere döndü, bereketli yürekler,
Bu dil nefret dilidir, nerde iyi dilekler?
Buz kesen bu türküler, olamaz benim türküm…
Kendi yurdunda garip, naçar kalmış bir Türk’üm…
Edep, erkân ve hâya töremizin süsüydü,
Üç kıta’da söylenen İslam’ın öyküsüydü,
Kaç zamandır milletin ağzını açmaz bıçak,
Müttefik bildiklerim hem şerefsiz, hem alçak,
Dost denen çakallara inanıp kanıyoruz…
Fitnenin ateşinde nâr olup yanıyoruz…
Her gün bir güzelliğe öl hükmü veren biziz,
Haktan yana görünüp, mazluma vuran biziz,
Baksana her birimiz bir cinnet yaşıyoruz,
Toplumun çöküşüne birlikte şaşıyoruz,
Çare bulunmaz bize ne yabandan, ne elden…
Tek çare sevgidedir, sevmeliyiz gönülden…
Bu sevgi hediyedir ak yaşmaklı anadan,
Biraz da ilham aldık Yunus’tan, Mevlana’dan,
Şehitler kan verdiler toprağa bu imanla,
Yarınları kurmalı bu kültürle, bu şanla,
Bu kültürle, bu şanla ülkem hep yükselmeli…
Tarihte Türk’ün adı tekrar dile gelmeli…
Tarihin her devrinde baş eğmeyen kartalsın,
Sana Mehmet dediler, adın hep Mehmet kalsın,
Damarında alkanın yine o asil kandır,
Biliriz ey Mehmet’im karasevdan vatandır.
Ülküsü olanların destanı vardır elbet..
Devlet bizde kutsaldır: Devlet Ebed-i Müddet…
Silkinip doğrulmalı, doğru yolu bulmalı,
Seksen milyon el elle hep samimi olmalı,
Türk’ü, Kürd’ü, Çerkez’i Turanlı derler bize,
Adalettir temeli, Kur’an’lı derler bize,
Türklük ortak adımız, ayrı olunmaz gayrı…
Ayrılık güder isek, huzur bulunmaz gayrı…
Atatürk’ün izinde yol belli, yordam belli,
Kardeşçe yaşamada dil belli, erdem belli,
Bu erdemle çalışıp yeniçağ açmalıyız,
Her bir yana hak, hukuk, adalet saçmalıyız,
Kurt töreli gençliğim, ümidim, geleceğim…
Hazan olsa da gönlüm, seninle güleceğim…
Dinar.25.09.2019
Raif ÖZTÜRK
