BENİM ANNEMİN
Basmadan kadifedendi sayası
Ne tırnağı vardı ne de boyası
Yakardı çatlak ellere kınası
Nasırlı idi elleri annemin
**
Heybeler dokurdu, kilim dokurdu
Gaz lambası yanar kur’an okurdu
Güğümleri kazanları bakırdı
Çok tatlı idi dilleri annemin
**
Diz çökmeden suyu bile içmezdi
Başını örter sokakta açmazdı
Erkek yolunu kesip de geçmezdi
Omuzda gitti salları annemin
**
Babam yatmadan o asla yatmazdı
Ekmek bayat diye çöpe atmazdı
Işine hile ve yalan katmazdı
Gözümden gitmez halleri annemin
**
Akşamdan yarına yaprak sarardı
Harman savururdu haşhaş kırardı
Kağnı gölgesine sofra kurardı
Toz savururdu yolları annemin
**
Yogurt çalardı taş gibi tutardı
Çayına ıhlamur kekik katardı
Bahçesinde menekşeler biterdi
Mis gibi kokardı gülleri annemin
**
Kirman eğirirdi, kazak örerdi
Kazanlar kaynatır bulgur sererdi
Kapılardan besmeleyle girerdi
Yorgun düşerdi dalları annemin
**
Sabah ezanından evvel kalkardı
Ocağın altını hemen yakardı
Hamur mayasını una katardı
Çok bükülürdü belleri annemin
**
Göz hakkı verirdi ekmek ederken,
Kısık sesle konuşurdu söylerken
Besmeleyle baslardı yemek yerken
Şükür eserdi yelleri annemin,
**
ŞAIR EBUZER OZKAN
