Çay’ın Çayırpınar Köyünden Jandarma Kıdemli Çavuş Mehmet Şimşek'inşehit haberiyle..
Yüreğimize yine ateş düştü…
Ateş, düştüğü yeri yakar derler ya…
Acaba, Mehmet Şimşek’in kahpe pusuda çektiği acıyı hissettiniz mi, hiç?
Geride bıraktıklarının yerine kendinizi koydunuz mu, hiç?
Anasını, babasını, bir ay önce evlendiği eşini bir daha göremeyecek olmanın mahzunluğunu hissedebildiniz mi, hiç?
Gençliğini henüz yaşamadan; yurdunu, ocağını, sevdiklerini bırakarak önden gitmek nasıl bir cesarettir, hayal ettiniz mi hiç?
Alçakça kurulan her pusunun ardından “şehitler ölmez, vatan bölünmez”, “hakkımız helal olsun”, “uğurlar olsun yiğidim” diye uğurlanan başka insanoğlu gördünüz mü, hiç?
Vatanın ilelebet payidar kalması için, şehit düşen gencecik fidanlarımızın tekbirlerle canını verdiğini, tekbirlerle uğurlandığını düşündünüz mü, hiç?
En sevgili yarin, annelerin, babaların tabuta sarılışını, o anda hissettiklerini tahayyül ettiniz mi, hiç?
Varlığını Türk varlığına armağan edenlerin, her birinin bir kez daha dünyaya gelseler, aynı mertebeye erişmek isteyeceklerini düşündünüz mü, hiç?
Mutlak olan şey, her canlının ölümü tadacağıdır…
Şehitler, ölmeden tadıyor…
Unutmayalım şehitlerimizi, onlar var oluşun ebedi sırrındalar, en yüksek makamdalar...
Mehmet Şimşek Afyon’un kaçıncı şehidi, bilenimiz var mı, hiç?
Şehitlerimizin adını hatırlayan var mı?
Şehidimizi dualarla uğurlayacağız. İmam “hakkınızı helal edin” diyecek…
“Helal olsun” diyeceğiz..
Acaba, şehidimiz bizlere hakkını helal etti mi, bileniniz var mı, hiç?
Şehidimize rahmet diliyor, ailesine, yakınlarına sabırlar diliyorum.
Başımız sağolsun…
