Nostalji yaparak başlayalım:
Eskiden, partiler babadan miras kalırdı..
Adalet Partili veya Halk Partili kanı aksa partisinden vazgeçmezdi..
1980 ihtilalinden sonra durum değişti..
Seçmen, bir seçim başına taç yaptığı partiyi, diğer seçimde paspas yapabiliyor..
Eskiden insan biriyle evlenir, onunla aynı yastıkta kocardı..
Şimdi katlanmıyor artık, “Mutsuzum” diyor boşanıyor..
Eskiden evlere bir gazete girerdi..
Sağcılar Tercüman, solcular Cumhuriyet okurdu..
Şimdi hangi gazete eşantiyon veriyorsa okur onu tercih ediyor..
Eskiden Afyonlu ölesiye Afyonspor’luydu..
Şimdi, Fener-Beşiktaş’ı yenince Yeşilyol trafiği allak bullak oluyor..
Sporda bile sadakat çağı kapandı..
Seçmende, atadan miras partiye değil, menfaatine uygun partiye oy veriyor..
İşine gelmeyince de al-aşağı ediveriyor..
Kim derdi ki;
Demirel’in DYP’si, Özal’ın ANAP’ı yok olacak diye?
Siyasette kemik oy diye bir şey kalmadı..
İnançlarla, menfaatler ayrıldı.
Seçmen artık “Körü körüne sadakat bitti..” diyor..
Geleneksel siyaset tam anlamıyla çöktü..
Bağnazlığın yerini ise akılcı olmak aldı..
Gün geldi:
Bıçak vatandaşın kemiğine dayandı..
Bekleyecek hali kalmadı..
Acele sonucu görmek istedi.
İnandığını iktidar etti.
Kandıranı da zamanla siyasi mefta yaptı.
Sadede geliyorum:
Tarafsız olarak bakıldığında; 2003’ten önceki Afyon’la bugünkü Afyon’u mukayese edebilir misiniz?
2003 yılında toplam ihracatımız 73 milyon dolar iken 2014 yılında bu rakam 250 milyon doları çok geçti.
2003 yılına kadar il genelinde termal yatak kapasitesi 1150 iken 2015 yılında 14 bin yatağa ulaştı..
2003 yılında Ankara-İzmir-Kütahya-Antalya yolları bölünmüş yol muydu?
Barajlar, göletler var mıydı?
20 yıl taksitle ev, 3-4 yıl taksitle araba mı alınıyordu?
Hastanelerde kuyruğa girilmiyor muydu? Doğru dürüst ameliyathane mi, vardı? Kalp ameliyatı gibi kritik ameliyatlar yapılabiliyor muydu?
Afyon’dan hızlı tren geçeceğini kim hayal edebilirdi?
Memleketimiz 13 yılda çağ atladı…
Seçmenin çoğunluğu “Hizmetlerinden memnunum, tekrar AK Parti’ye oy vereceğim..” diyorsa haksız mı?..
Nokta kadar küçük, bir misal:
Sandıklı Kızık köyünden Ak Parti’ye hiç oy çıkmaz..
Sayın Bakan Eroğlu “bu köyden oy çıkmaz” diye köye ambargo koymadı. Aksine su tutmaz denilen yere, altına naylon döşenerek gölet yapıldı…
Afyon aşığı Bakan Eroğlu, siyasi ayırım yapmadı, memleketine hizmeti ön plana aldı…
15 yıl önce, Sayın İsmet Attila, Sayın H.İbrahim Özsoy, Sayın Abdülkadir Akcan bakanlık yaptılar, hem de önemli icraatçı bakanlıklarda bulundular.
Üç eski bakanın Afyon’a verdiği hizmetlerin toplamına bir bakın..
Hatırlayabileceğiniz ne var?
Elinizi vicdanınıza koyun;
Birde, Sayın Bakan Veysel Eroğlu’nun yaptığı hizmetlere bakın.
Geçmişle kıyaslayabilir misiniz?..
Sonuç olarak;
Halk, oyunun kıymetini biliyor..
Ülkesini sevmeyen, milliyetçi olmayan var mı?
Cumhuriyete bağlı olmayan, Atatürk’ü sevmeyen var mı?
Askerini sevmeyen, İstiklal Marşını duyunca esas duruşa geçmeyen var mı?
Bunların üzerine politika yapmakla, suçlamakla, sivri konuşmakla iktidara gelinseydi eğer;
50 yıldır tek başına iktidar yüzü göremeyen partiler, iktidara gelirdi.
Seçmen, hizmet bekliyor, kim beklentisine cevap veriyorsa o partiyi destekliyor..
Böyle biline…
