Hepsini yedirdiler!..

Bu yazıyı yazarken başım dönüyor, gözlerim kararıyor, canım sıkılıyor, çünkü ben eşekleri severim..

Severim de, nereye gitti bu eşekler?..

Köylerin harman yerlerinde, çayırlıklarında, şehirlerin kenarmahallelerinde her zaman terk edilmiş eşekler vardı..

Şimdi hiçbiri yok..

Eğer orada burada bir eşek görürseniz..

İyi bakın, çünkü birkaç saat sonra, olmadı gece o da yok olacaktır..

Kimi yolculuklarımızda kasası eşek dolu

kamyonlara rastlarız ya, hani birbirimize göstererek..

Şimdi gören gösteren var mı?

Yok!..

Nereye gitti bu eşekler?..

Çünkü..

Çünkü hepsini yedirdiler..

Ama ne yazık ki bilmeniz gereken bir gerçektir bu: Hepsini kesip yedirdiler..

Onları kimi zaman kiloyla sattılar, kimi zaman sucuk-pastırma, kimi zaman da

restoranlarda, lokantalarda yemek olarak geldi masalara..

Bunu yapanları ise mahkemeler tutuklamaya bile gerek görmeden saldılar;

çünkü cezası sadece birkaç bin lira kadardır..

Yüzde 99.9’u Müslüman olduğu için “Domuz et haramdır“ diyen ve önüne

gelen her tabağa “İçinde acaba domuz eti var mı?” diye şüpheyle bakanlardan bazıları, eşekleri yedi bitirdi..

**

Canlılara karşı sorumluluk, sevgi, Merhamet, saygı duyguları hiçbir zaman öğretilmemiş insanların, kendi cinslerine karşı da saygısızlığı işte böyle br şeydir..

Savunmasız canlılara eziyet etmek suç veya kabahat olmadığı için, savunmasız kendi insanlarına, kadınlara, yaşlılara, hastalara, çocuklara da acımayan cahillerin, başlarına bir felaket gelecektir..

Belki yarın, belki yarından da yakın..

**

Uzun süredir rahatsızlığım nedeniyle ara verdiğim yazılarıma tekrar başladım..

Hayırlı günler..