VAKIF MÜESSESELERİ VE VAKIFLARA GÖRE TARİHİ ESERLER                      4.BÖLÜM

Geyikler şehrinde vakıf müessesesi olarak bir câmi ve bir zâviye bulunmaktadır. Geyikler'deki caminin kim tarafından, ne zaman yapıldığı bilinmemektedir. Geyikler/Dinar’da vakfa ait cami Ulu cami adında/Bababey camii 1776 yılında Harputlu Baba zade tarafından yapıldığı kayıtlarda mevcuttur.Bak:Ayhan Kalkan’ın Her yönüyle ilçemiz Dinar Ankara 1984 ve İz bırakanlar    Konya 2007 baskılı eserleri:
Burada 1500 yıllarına ait belgelerde adı geçen caminin Bababey cami yani Ulu cami olmadığını Şadırvan sokakta 1904 yılından sonra yıkılan Çarşı Camii olabileceği kanaatindeyim.Bu caminin altına bir şadırvan yapılmış üstü cami olarak kullanıldı öğrenilmiştir (Kaynak kişi:Ahmet Başçı 1917-2013)
Bu câmiye ait gelirler şöyledir.
 
 Cami
 
  Adı
 
       II. Bâyezıd
 
  1528
 
     1570-1571
 
 Gelir türleri
 
 
Senelik
 
Yekûn
 
Gelir türleri
 
Gelir türleri
 
Senelik
 
Yekûn
 
Cami-i
Geyik-
ler
câmi-i mezkûrenin çerâğı yağ ve hasır içün iki bâb bağ  
 
 
 
   30
 
 
 
 
   225
nefs-i
Geyikler'deki Körpeoğlu Değirmeni
her  hafta Cuma gecesi
 câmi‘-i mezbûrun hizmetine
vakf olunmuşdur
   hâsılı belli       değildir
nefs-i
Geyikler’deki Körpe-oğlu Değirmeni
her hafta Cuma gecesi câmi‘-i mezbûrun hizmetine vakf olunmuşdur
-  
 
 
 
 
 250(+)
 
1 bâb bağ
 
  20
  Hamam
 mahsûlünden  hatîb ve imâm içün
 
 
 
 
 
   250
 
1 koz ağacı
 
  15
 
1 bâb bağ
 
  50
1 kıt'a harîm icâresi imamet ve hitabet içün
 
hamam
 
harab
vakf-ı ahar kİ imamete ve hitâbete vs. vezâıfe
 
harâc-ı bağ
 
  90
on bir dönüm bağ, on dokuz dönüm bağçe ve harîm mukataası
 
10 kile hınta
 
   50
Geyikler şehrindeki tek zaviye olan Şeyh Durak Zâviyesi'ne ait gelirler ise şöyledir,
 
Tablo X: Evkaf Defterlerine Göre Geyikler'de Şeyh Durak Zâviyesi'ne tahsis olunan vâkıflar
 
Zaviye Adı
 
                    1528
 
          1570-1571
 
Gelir türü
 
Senelik
 
Yekûn
 
Gelir türleri
 
Senelik
 
Yekûn
 
  Şeyh
  Durak       Zaviyesi
yüz dönüm yer, yedi koz ağacı,
âni'l- gaile ve gayruhu
 
 
 
    200
 
 
 
     200
yüz dönüm yer, yedi koz ağacı, âni'l-galle ve gayruhu  
 
 
     250
 
 
 
    373 Akça
 
 resm-i zemîn
 
     123
Bunların dışında vakıf müessesesi olarak Abdi Bey'in binâ ettirdiği Geyikler
Câmisi'ne vakfedilmiş bir hamâm bulunmaktadır.
Araştırmacının NOTU: Yukarıdaki kayıtlarda geçen söz konusu hamamın Çarşı camii yakınında olduğu,Y.Yener Emeksiz belediye başkanı olduğu dönemde şehir içi kanalizasyon yapımındaki kazıda  şimdiki Mustafa Türkoğlu bakkalın önündeki kavşak yolun olduğu yerde hamam külhanları çıkmıştı.Ben Kültür  Bakanlığı memuru olarak olayı Müze yetkililerine iletmiştim ve yapılan incelemede  burada bir hamamın olduğu söylenmiş ve fazla hasara uğratılmadan toprak altında bırakılması istenmişti.
 
Yukardaki hamamın burası olacağını tahmin ediyorum.İkinci bir olanak ise 1942 yılında ortaya çıkan şimdiki Büyük  Hamam olabileceği tahmin etsemde büyük hamamın M.Ö.276 da yapıldığı hamam toprak altından çıkarılıp tamirinin belediyece yapılıp 5500 kuruşa satıldığı kayıtlardan anlaşılmıştır.Bu ikinci olanağı tahmin etmiyorum.Vakfa ait olsaydı satılabilinir miydi.Yer tapusu  Ispartalı bir hanımda çıkmıştı.
 
 
 
 
İSKÂN ÖZELLİKLERİ
Homa ve Geyiklere kadîm merkezler yakınlarında yerleşmiş olan Türkler, bu eski merkezlerin hatırasını yaşatmak üzere hissiyatlarının ifadesi olarak binlerce kasaba ve köyü vırân, ören, öyük ve höyük şeklinde adlandırmışlardır. Öyle ki, Öyük, Boz-öyük, Kara-öyük, İzci-öyüğü, Moğolta- öyüğü, Kızıl-viran, Akça-viran, Hâlî-viran, Hamza-viranı, Arucak-viran, Kesir-vİranı, Gâzi-viranı, Kemer-viran, Kulagozlu ve Kara-koymac bu tip yerleşmelere misaldir.
Bunlardan başka, Yörükler tarafından kurulmuş olan bazı köylere, Türk boylan ve aşiretlerinin isimlerinin verildiği dikkati çekmektedir ki, Abdallu, Avdan, Bâdemlü, Bağluca. Boz-samed, Bölücek, Cühûdlu, Çandır, Çeltükci, Çerçin-ini, Çoban-kuyusu,
Dânişmendlü, Dikici, Dolaklu, Eymürlü, Geyikler, Gökçe-kırı, Göynük, Güdül, Hisâr, îki-başlu, İl-deniz, İpek, İshaklu, Karaca, Karamanlu, Karalar, Kılıççı, Kızılca, Kızıllu, Kozcu, Köpek, Kuzu-oğlu, Külef, Mûsâ, Polad, Payâmlu, Sakalı-uzun, Sâklu, Seviklü, Şeyhler, Tuğrul, Yağcı-kuyusu, Yavı, Yavı-kaşı, Yaylık, Yortan ve Yüreğir bunlara örnektir.
Yine, tabiat şartlarını andıran isimlere sahip yerleşmeler de bulunmaktadır ki, bunlara misâl olarak Akça-saz, Ala-çayır, Baş-alanı, Baş-kaya, Bey. Bozca-kırı, Çaycugaz, Donuz-deresi, Duman-adası, Düden, İl-dere, Karaca-dağlu, Kara-kuyu, Kara- koğa, Kavak-kuyuşu, Kız-çağar, Kızıl-kuyu, Kızıl-tepe, Koru-çandır. Kuyu-pmar, Öküz-ahuru, Pınar-başı, Saru-kavak, Sultan-söğüdü, Taş-boğaz, Üç-kavak, Ulu-dağ, Yedi-oluk'u verebiliriz.
Bunların dışında, isimlerini bazı dervişlerin isimlerinden alan yerleşmelerin olduğu görülmektedir. Bilindiği gibi, kolonizatör Türk dervişleri diye adlandırılan zümreler, ulaşım şartlarının zor olduğu ıssız ve muhataralı yerlerde zaviyeler kurarak buraları şenlendirdikleri gibi, bir taraftan da bu bölgelerde Türk iskânının temelini atıyorlardı148. İşte bu zaviyeler etrafında zamanla ortaya çıkan yerleşmeler isimlerini ise bu zaviyelerin kurucusu dervişlerden alıyorlardı. Nitekim incelediğimiz kazadaki Seydi Melik köyü bu kabildendir. Diğer taraftan Resul, Ahi Bektaş, Apa gibi bâzı şahıs isimleriyle anılan köyler de bulunmaktadır ki bunlar da bölgenin ileri gelen şahsiyetlerinden olmalıdırlar.Sözün kısası yukarıdaki tespitler göstermektedir ki Kazadaki köy ve mezraların büyük kısmı Türklerin gelişinden sonra teşkil edilmiştir.
 
DEVAMI    GELECEK BÖLÜM 5 ;YERLEŞİM MERKEZLERİ
MERKEZ/1-7 KÖY,GEYİKLER 1 -30 KÖYÜ