Afyonun ve bu şehre bağlı ilçelerin başarılarını duydukça mutlu olmamak elde değil. Ama bugün köşe yazımın tamamını Sandıklıspor'a ayırmaktan onur duyacağım. Gururlu olduğumuz ulusal olarak belkide futbol adına sadece sandıklı var . 2011 yılında yükseldiği profesyonel 3.lig'de tutunmayı bildi 2.lige ise çok yaklaştı ama çıkamadı. İnşallah gelecek sezonlar bu başarısını hedefleriyle birleştirip üst liglere tırmanacaktır. Başlığımı okuduğunuz da çok iddialı olduğunu söyleyebilirsiniz. Ama kesinlikle bu imkansız değil. Ülkemizde ve yurt dışında sandıklı kapasiteli ilçelerin üst liglere nasıl çıktığını biliyoruz. İnanç, Mali başarı, ve tabi ki her zaman yanında olacak müthiş bir taraftar kitlesi. Bunlardan sandıklıspor çok fazla uzakta değil zaten.
Üniversite öğrenciliğimi sandıklı da tamamladığım için o taraftar atmosferini ve inancını çok iyi bilirim. Yükseldiği ilk sezon Sandıklısporun Diyarbakır ile kıran kıran oynadığı maçı izlemeye gitmiştim. Stat dolmuş hatta oturacak yer dahi kalmamıştı. Özel çevik kuvvetlerin de misafir olduğu maçın atmosferi süper ligi andırıyordu. Sanki bir derbi heyecanı hakimdi. Tutku, aşk, istek, herşey o maçta birikmiş müthiş bir taraftar desteği vardı. Rakip oyuncular belki bu atmosferi beklemiyorlardı ki topu ayaklarında tutmakta güçlük çekiyorlardı. Şahit olduğum bu kareler benle beraber olan dostlarımın da dikkatini çekmişti. Maç bittiğinde tarih 4 aralık 2011 yılındaki 2-1'lik Diyarbakır galibiyetini çoktan yazmıştı. Evet galibiyet çok önemliydi ama taraftarın tutkusu bambaşkaydı. O tutkular zamanla zaferler getirdi. Şiirler, marşlar yazdırdı. Rakibi korkuttu, Sandıklıspor'u uçurdu. Ve o yıldan sonra düzenli olarak gururla maçlarını izlemeye gittim.
Ve sezon 2014-2015 idi. Şampiyonluk marşlarıyla start verildi. Sandıklıspor 4 maçtır gelmeyen galibiyet ile morallerin dibe vurmuştu. Sonradan da bu şekilde devam etti. Sadece 9 maçta 1 galibiyet aldı. Ama taraftar desteğini hiç kesmedi inanmışlardı çünkü. Türkiye kupasında ligin tam tersi iyi bir gidişat vardı. Adana demir gibi güçlü bir takımla gruplara katılma savaşa verdi. Deplasman da gelen bu mağlubiyet moralleri bozsa da durmak yoktu yola devam edilecekti. Takımın hocası değişecek, oyuncu gelip gidecek ve takım eski halini alacaktı. Umutlar bu yöndeydi. Ama böyle olmadı rüzgar hep tersten esti. Ve artık küme düşme muhabbetleri başlamıştı. Taraftar inancını kaybetmese de moraller kaç yıldır bu kadar düşmemişti. Kural tanımayan kuralsızlar, Sesleriyle takımı ateşleyen Yarenler grubu ve amigoları yine statı doldurmayı bildiler. Bu çetin yolda yalnız değilsiniz demeyi hiç bir zaman ihmal etmemişlerdi zaten. Ama takımı marşlarla uyarmayı da bildiler. Artık küme düşme potasında olan sandıklıspor acaba düşüyor muyuz, diyen takım sevdalılarını çok üzmüştü. Ta ki.... Sakarya sporu 90. dakika da yıkan Emrah Dursun'un yıkılmadık demesiyle rüzgar yönünü değiştirmişti. Sakarya şokta... Lige ambargo koyan bu güçlü takım yediği tokattan sonra kendine de gelemedi zaten. Ama bir gerçek var Sandıklıspor için kabus bitmiş gündüz olmuştu. Deplasman galibiyetinden sonra stat yine ful dolmuştu. Kafalarda yine soru işaretleri var derken 4-2'lik net skor sandıklısporun istenilen gücüne ulaştığın açık deliliydi zaten. Kutlu zaferlerin arkası kesilmedi. Arka arkaya gelen galibiyetlerle son 8 maçta 6 galibiyet alındı. Ligde son sıralardan 8. sıraya yükselen sandıklıspor gelecek sene için ilk 3'ü resmen göstermiş oldu. Takımı küçümseyenler düşer diyenler umursamayanlar bugün köşelerine çekilip susma hakkını kullandı. Bu şekilde takıma taraftar destek olursa gelecek yıllar 2.lig ve daha fazlası yakındır. Afyonun ve tüm ilçelerin, profesyonel tek takımımız sandıklıspora gönül vermesi ve desteklemesini temenni ediyorum. Güzel başarılar ve onurlu galibiyetlerle yolun açık olsun SANDIKLISPOR.
