DUALARIMIZ…

Yıl 1984, günlerden Ağustos'un 15'i, saat 21.30 suları...

Kavurucu sıcaklık, ayaza dönmüş, gecenin karanlığı örtmeye başlamış ortalığı yavaş, yavaş...

Tok vuruşlar yırtıyor geceyi aniden, peş peşe...

Kalleş "Kaleş" sesi duyuyor memleket, tarihinde ilk kez.

Eruh basılıyor...

Bölücü örgütün ilk silahlı saldırısıdır bu ve milattır…

O günden bugüne insan kanından beslenen hain terör örgütünün, kalleş saldırıları devam ediyor.

İstanbul’da yaşanan bombalı saldırı sonrası: kimi dudağını ısırıyordu çaresizce, kimi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu gizlemeden yüreklice...

Dünkü törende meslektaşları, şehit polisin ay yıldızlı cenazesini kucaklamaya çalışıyordu…

Biri yumrukluyor tabutu, sesi duyar belki diye, bir sürüyor ellerini, dokununca hissedecek gibi...

******** 
Bugün yine çok şehrimizden şehit cenazeleri uğurlanacak…

Analar, babalar, kardeşler, yavuklular ağıt yakacak…

Durmayın!

Evlerinize, işyerlerinize asın bayrakları…

Asın indirmeyin…

Bu vatan hainlerden temizleninceye kadar…

Ülkemiz kurtuluncaya kadar...

İhanet yenilip çekilinceye kadar...

Hainler cennet yurdumuzu terk edinceye kadar...

Evlerinize ve işyerlerine bayrağımızı asın...

Asın, indirmeyin...

Şehitlerimiz;

Peygamberimiz(s.a.v), aguşunu açmış sizleri bekliyor…

Sizler ulaşılacak en yüksek mertebeye erdiniz.

Cenab-ı Allah: ailelerine, yakınlarına, bizlere sabır versin…

Dualarımız sizlerle…